De wereld vol onzekerheid
Als er blikken konden doden
Als er tranen zijn van goud
Als er mensen konden kijken
Hoe de wereld is gebouwd
Als er honden konden praten
Als de vissen kaasjes zijn
Als de wereld eens kon kijken
Hoe de kinderen nu zijn
Als het leven nou eens inziet
Dat het leven leven mist
Als er mensen zouden leven
Als een soort van specialist
Als de zon toch eens bleef wachten
Kijkend naar de maneschijn
Als dit alles kan gebeuren
Zou het leven leven zijn
Kiobe Ryoku
Als er tranen zijn van goud
Als er mensen konden kijken
Hoe de wereld is gebouwd
Als er honden konden praten
Als de vissen kaasjes zijn
Als de wereld eens kon kijken
Hoe de kinderen nu zijn
Als het leven nou eens inziet
Dat het leven leven mist
Als er mensen zouden leven
Als een soort van specialist
Als de zon toch eens bleef wachten
Kijkend naar de maneschijn
Als dit alles kan gebeuren
Zou het leven leven zijn
Kiobe Ryoku
Reacties op dit gedicht
| Pancho v/d Post: | Zaterdag, november 08, 2008 22:08 |
| Subliem! groetjes |
|
| *doreine*: | Maandag, oktober 20, 2008 16:05 |
| Toen jij mij daarnet het mij liet lezen vond ik al zo mooi. Het is echt zo mooi en krachtig geschreven!!! |
|
| Klaes: | Maandag, oktober 20, 2008 06:43 |
| een nieuw scheppingsverhaal? liefs, |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 20, 2008 01:31 |
| weer zo apart geschreven, ik mag het wel. het klinkt zo vol van liefde en warmte slaap lekker hoor liefs Cobie kuzzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kiobe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||