weemoed
Vervlogen verleden
in grauwe luchten
het hoofd buigt
in weemoedig
verlangen
waar is
de tijd gebleven
zij leek ooit
stil te staan
geluk bleef achter
terwijl verdriet
is meegereisd
Reacties op dit gedicht
| Gerhardus: | Maandag, oktober 20, 2008 18:49 |
| helemaal goed, deze! weemoed ten top. fijn avond, Gerhard | |
| gewoon gezellig: | Maandag, oktober 20, 2008 18:43 |
| wat een topper...liefs... | |
| esteban.: | Maandag, oktober 20, 2008 18:23 |
| Ja, dit lijkt op poézie Ria... liefs esteban |
|
| litle-wing: | Maandag, oktober 20, 2008 16:35 |
| wat mooi schrijvend is dit Met liefs |
|
| Littledolphin: | Maandag, oktober 20, 2008 16:14 |
| stilmakend geheel ria liefs barbara | |
| CBR: | Maandag, oktober 20, 2008 16:06 |
| Onder de indruk. liefs cbr |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 20, 2008 15:47 |
| wohhh het spreek weemoed uit | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||