te vroeg
Vleugels
uitgeslagen
om uit te breken
weg uit het
keurslijf
die knellende
gedachten
op zoek naar
vrijheid
fluisterende stemmen
smeken
je kan niet gaan
sluit eerst
je verleden af
je bent er
nog niet klaar voor
maar ze gaat toch
maar in
haar vlucht
breekt een vleugel
in haar oog
blinkt een traan
het is nog te vroeg
maar ooit......
zal ze de vrijheid
proeven
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Maandag, oktober 20, 2008 23:55 |
| vleugels hebben ook tijd nodig om te groeien net zoals het loslaten van wat was...mooi geschreven Ria liefs kerima ellouise |
|
| Will Hanssen: | Maandag, oktober 20, 2008 19:48 |
| Mooi geschreven Ria, hier fictie maar voor velen werkelijkheid. Liefs, Will |
|
| ninodepino: | Maandag, oktober 20, 2008 19:46 |
| schitterend, kunstzinnig neergezet. liefs, nino. |
|
| Littledolphin: | Maandag, oktober 20, 2008 19:42 |
| subliem schrijven ria liefs barbara | |
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Maandag, oktober 20, 2008 19:28 |
| wie te vroeg uitvliegt kan schade ondervinden, maar is altijd weer welkom in de schoot van het gezin :) graag gelezen! met liefs |
|
| gewoon gezellig: | Maandag, oktober 20, 2008 19:18 |
| echt afsluiten moet je niet alles, draag het mee en bekijk het op jouw moment, het verleden hoort bij je, evenals je handen en voeten....liefs. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||