weer onderweg naar 01 november (2)
(voor een zoon die niet mocht zijn)
donker zwart liggen de dodenakkers
waar God de sneeuw nog niet geschilderd
wel reeds de wazig bleke doodsgezichten
neerdwarrelend als stof
hoe voel ik nog het strelen
van mijn handen over warme wangen
toen lachen bloeiend zweefde over velden
nu krassen raven slechts je lof.
sunset 21-10-2008
Dwaallicht: | Dinsdag, oktober 21, 2008 21:11 |
Stilmakend mooi! Liefs Dina |
|
Oorlam: | Dinsdag, oktober 21, 2008 16:43 |
mooi, de woorden maken het op de een of andere manier toch hoopvol | |
Peter van Tiel: | Dinsdag, oktober 21, 2008 14:57 |
Jij schreef dit ook voor haar zo puur, zo waar ondanks je eigen verdriet vergeet je het van anderen niet beste Ingo, lieve Anneke ik leef mee met jullie verdriet. Liefs en groetjes van, Peter. |
|
Gerhardus: | Dinsdag, oktober 21, 2008 14:21 |
aparte zinsbouw van een mooi gedicht met een schitterende slotzin. Sunset. vr.gr. Gerhard |
|
Nummer 127: | Dinsdag, oktober 21, 2008 12:03 |
dat ze mag verdergaan in het bestaan Bartxxx |
|
Littledolphin: | Dinsdag, oktober 21, 2008 10:31 |
veel sterkte voor haar en ik vind goed Ingo, dat je zoiets hebt geschreven voor haar liefs barbara | |
roosjerood: | Dinsdag, oktober 21, 2008 10:00 |
veel sterkte voor Anneke | |
Windwhisper: | Dinsdag, oktober 21, 2008 09:35 |
sterkte voor Anneke en ook voor jou liefs Cobie |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 oktober 2008 | ||
Thema's: |