weer onderweg naar 01 november (4)
kerkhofblues
en mijn visioen van eeuwigheid
is als een fluisteren dat nadert
in diepe warme toon
lichtvoetig, speels
uit oude saxofoon
streelt het de graven
de blues van regen
neigt zich stemmingsvol
naar aarde, vervlecht zich
met het groen van gras
druppels glanzen zacht
waar eeuwigheid al wacht
in kleuren bont en warm
ontstaat in mij dit beeld
van stilte, rust en vrede
met slechts de hese toon
uit d' oude saxofoon.
sunset 23-10-2008
Reacties op dit gedicht
| H.J.: | Vrijdag, oktober 24, 2008 02:00 |
| prachtig droef beeld penseel jij hier neer sunset. machtig mooi om te lezen. liefs H.J. |
|
| peter1: | Donderdag, oktober 23, 2008 10:30 |
| stilmakend verwoord | |
| roosjerood: | Donderdag, oktober 23, 2008 10:19 |
| heel mooi | |
| gewoon gezellig: | Donderdag, oktober 23, 2008 09:11 |
| graag gelezen ingo...liefs... | |
| karinvangelder: | Donderdag, oktober 23, 2008 09:08 |
| met respect gelezen Ingo, al ben ik niet katholiek maar deze gedachten zitten in ieder weldenkend hart ! lieve groet Karin, |
|
| Littledolphin: | Donderdag, oktober 23, 2008 08:49 |
| goede morgen Ingo, het is stilmakend geschreven, ook bij ons wordt allerheiligen gevierd...liefs barbara | |
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 23, 2008 08:34 |
| ja allerheilgen op de eerste novemberdag, bij veel geloven wordt het gevierd je gedichten erover zijn vol eerbied en dragen over graven heen liefs Cobie Goede morgen Sunset Ingo |
|
| _Lieverdje_: | Donderdag, oktober 23, 2008 08:30 |
| hier word ik stil bij liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||