Ruïne
De boerderij met de meterdikke muren
het dak is uitgebrand en ingestort
en provisorisch met een zeil bedekt
Het klappert in de wind, losgeraakt
en niet meer vastgemaakt
De mensen konden niet blijven
het verdriet onmeetbaar groot
eenvoudiger om te verhuizen
het dak is uitgebrand en ingestort
en provisorisch met een zeil bedekt
Het klappert in de wind, losgeraakt
en niet meer vastgemaakt
De mensen konden niet blijven
het verdriet onmeetbaar groot
eenvoudiger om te verhuizen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, oktober 25, 2008 08:06 |
| Brand!; ik weet uit eigen ervaring wat het met iemand doet. Treffende verwoordng. Groetjes en rustige herfstdag, sunset |
|
| X-Anna: | Zaterdag, oktober 25, 2008 06:24 |
| Altijd triest,eens bewoond, nu verlaten... liefs, Annet |
|
| esteban.: | Zaterdag, oktober 25, 2008 01:26 |
| Tja... esteban |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||