Fanny, onze hond
Fanny, onze hond
Je kwam in ons leven als puppy samen met je broertjes en zusjes
Meteen waren we aan je verknocht, de enige bruine
We gaven je knuffels en kusjes
en lieten je overal struinen
Je moest bij ons weg dat was niet leuk
de tranen stroomden, we hadden verdriet
maar toen je terugkwam na 14 dagen lagen we in een deuk
En weggeven weer? van mijn leven niet!
Zo gingen de jaren voorbij,
jouw liefde voor ons maakte ons blij
Altijd was je er voor ons als we thuis kwamen
En gingen we lopen, dan gingen we samen
Nu ben je weer weg, we moesten het doen
we hebben afscheid genomen met een zoen
We hebben je laten gaan, rust nu maar uit
We hebben van je gehouden, lieve Fanny zeg ik tot besluit
Je kwam in ons leven als puppy samen met je broertjes en zusjes
Meteen waren we aan je verknocht, de enige bruine
We gaven je knuffels en kusjes
en lieten je overal struinen
Je moest bij ons weg dat was niet leuk
de tranen stroomden, we hadden verdriet
maar toen je terugkwam na 14 dagen lagen we in een deuk
En weggeven weer? van mijn leven niet!
Zo gingen de jaren voorbij,
jouw liefde voor ons maakte ons blij
Altijd was je er voor ons als we thuis kwamen
En gingen we lopen, dan gingen we samen
Nu ben je weer weg, we moesten het doen
we hebben afscheid genomen met een zoen
We hebben je laten gaan, rust nu maar uit
We hebben van je gehouden, lieve Fanny zeg ik tot besluit
Reacties op dit gedicht
| Wendy Van de Cauter: | Donderdag, april 04, 2002 17:42 |
| Het verlies van een mens doet altijd pijn, maar het verlies van een dier doet even veel pijn, want soms heb je van een dier meer vriendschap dan van een mens. ik weet wat je voelt ik heb een paar jaar geleden mijn poes verloren. Sterkte |
|
| TonnyD: | Vrijdag, maart 29, 2002 16:29 |
| Lieve Corina, Ik ken dat gevoel, ik weet wat jullie voelen en het zal de eerste tijd moeilijk zijn. Altijd blijf je over haar praten. Sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: corina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||