mijn verdriet
Ik mis een schouder om op te huilen
Twee armen om in te schuilen
Mijn verdriet word nu te groot
Ik ben gewoon een idioot
Alles doet zo’n pijn van binnen
Ik had er nooit aan moeten beginnen
Ik snap ook niet waarom ik het heb gedaan
Maar eigenlijk heb ik overal schijt aan
Die vrouw wil mij wel helpen met mn problemen
Maar ik geloof niet echt dat ze daardoor afnemen
Eigenlijk had ik het al opgegeven
Maar ik moet het kunnen overleven
Niemand weet hoe ik me voel
Ook jij snapt niet wat ik bedoel
Ik wil het wel uitleggen maar kan het niet
Het enige wat ik heb is verdriet
Twee armen om in te schuilen
Mijn verdriet word nu te groot
Ik ben gewoon een idioot
Alles doet zo’n pijn van binnen
Ik had er nooit aan moeten beginnen
Ik snap ook niet waarom ik het heb gedaan
Maar eigenlijk heb ik overal schijt aan
Die vrouw wil mij wel helpen met mn problemen
Maar ik geloof niet echt dat ze daardoor afnemen
Eigenlijk had ik het al opgegeven
Maar ik moet het kunnen overleven
Niemand weet hoe ik me voel
Ook jij snapt niet wat ik bedoel
Ik wil het wel uitleggen maar kan het niet
Het enige wat ik heb is verdriet
Reacties op dit gedicht
| Jadee*: | Zaterdag, oktober 25, 2008 20:41 |
| Ik snap je wel, ik weet heel goed hoe het voelt.. Je staat er niet alleen voor, ook al denk je van wel! Een mooi gevoelensgedicht, echt heel erg mooi! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Mike- | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||