A2.
Soms spijt het me
dat ik niet meer schrijven kan
behalve over haar,
en hoe zij -en alles wat zij brengt-
zo diep bewust mijn onbewuste
laatste droom is.
dat ik niet meer schrijven kan
behalve over haar,
en hoe zij -en alles wat zij brengt-
zo diep bewust mijn onbewuste
laatste droom is.
Reacties op dit gedicht
| Lone Dreamer: | Zaterdag, oktober 25, 2008 23:50 |
| wow... herkenbaar, prachtig en rakend verwoord... Ik word er stil van... Liefs, L(one)S(ome)D(reamer) |
|
| Ylaide: | Zaterdag, oktober 25, 2008 22:45 |
| Ja, mij spijt het ook.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alaska | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||