Jaarringen

Jaarringen

Zoals de bladeren aan de bomen
zo nadert het jaar zijn dood.
De herinneringen zichtbaar in dromen,
de weergoden gemaakt tot bondgenoot.

Donkere wolken en hagel geselen de takken,
totdat het het laatste blad verdwenen is.
Te laat om het nog te pakken,
het oude leven glip weg in de duisternis.

De wind blaast de bladeren op een hoop
alsof ze wil zeggen:" ruim op voor een nieuwe start
toe dan, ontwar die knoop,
en laat de toekomst toe in je hart".

Opgeslagen in de stam,zijn de herinneringen van het leven.

Doe de deur maar gerust achter je dicht.

De hoogtepunten zijn een kado, nare dingen zijn vergeven,

straks weer een nieuw jaar, misschien in het licht?

Geschreven door

Chatterley

Reacties op dit gedicht

Chatterley vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Elenore De Groote:	Dinsdag, oktober 28, 2008 23:15
Mooi! Liefs, x

sunset:	Dinsdag, oktober 28, 2008 19:14
Mooi dit en al vooruitblikkend op. Ik las het graag. Liefs en knuf, sunset PS: Als ik mag? ''het oude leven glipT weg in ...''.

Peter van Tiel:	Dinsdag, oktober 28, 2008 13:31
Wat de toekomst brenge moge zullen wij moeten gedoge de mens beïnvloedt de natuur en dat wreekt zich op den duur het zal verkeerd gaan op een keer je ziet het duidelijk aan het weer klimaat verandert, aarde warmt op en straks zegt moeder natuur.... stop. Jouw prachtig gedicht heb ik graag geleze Fijne herfstdag gewenst bij deze Liefs, Peter.

Over dit gedicht

Auteur: Chatterley
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 28 oktober 2008
Thema's: [Leven]