Ik heb altijd gevochten altijd gestreden
Met geweren en woorden maar nu heb ik opgegeven
Een uitzichtloze strijd gestreden tot het eind
Maar nu moet ik opgeven want het kan niet meer
Ik heb nog niet verloren maar zeker niet gewonnen

Het is een strijd in mezelf
Gestreden voor niets dan ellende
Hoop en geluk verloren voor eeuwig en altijd
Verdriet en pijn gekregen hoe hardt ik ook rende
Ik rende weg hier ver vandaan naar een wereld
Zonder pijn en verdriet die iedereen ziet.

Ik ontmoete iemand speciaal voor mij
Een opwelling van geluk zonder pijn
Maar ik kan er niet meer verder gaan
Wat als? Wat als ik nu spring door het raam
Het raam van woede en verdriet

Moet ik mezelf nog wel gaan vergeven
Voor alles wat ik ooit heb gedaan
Van het gelukkige tot einde
Tot het lijden en bedreigen
Moet ik nog een poging wagen
Van hoog springen de 3e etage?

Of dit de keer de 4e etage
Zal ik het overleven de val
Moet ik doorgaan met leven
En mezelf vergeven
Maar ik kan het niet vergeven
Te veel daden zonder reden

Angst overheerst mijn leven ermee
Moet ik voor haar kiezen?
En me laten leiden
Naar een weg vol geluk en zijn pijn
Of moet ik het alleen oplossen?
Oplossen zonder mezelf te zijn?

…