kon alleen maar huilen
Tranen stromen
het gaat niet lekker
ben in de war
en ben mezelf al dagen niet
op weg naar therapie
om weer eens te praten
maar woorden zaten verborgen
kon alleen maar huilen
tranen bleven stromen
ik ben moe ontzettend moe
en ben mezelf niet meer
Reacties op dit gedicht
| Roland Hainje: | Woensdag, oktober 29, 2008 00:55 |
| huil de emmer vol, tulp! vraag je niet af, waarom... soms voel je je klote! morgen een nieuwe dag in alle onderstaande reacties, schuilt een waarheid,,,maar dat weet je. dikke knuff X Ro;) |
|
| ninodepino: | Woensdag, oktober 29, 2008 00:20 |
| ja jank maar huil maar en grien maar het lucht op! LIEFS. nino. |
|
| Fata Morgana: | Woensdag, oktober 29, 2008 00:01 |
| Gewoon eens stoppen met janken, het is buiten al nat genoeg, je hebt alle reden om gewoon te kunnen lachen, stop dat zelfmedelijden, je blijft erin zwemmen, Fata | |
| Elenore De Groote: | Dinsdag, oktober 28, 2008 22:25 |
| Huilen lucht op. Huilen is ook mens zijn, het hoort bij ons. Sterkte en liefde om je heen zal je weer licht doen zien! Liefs, x | |
| xMelissaax: | Dinsdag, oktober 28, 2008 21:39 |
| Mooi neergeschreven! x. Melissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||