Potifar’s vrouw
Potifar’s vrouwdacht: kijk uitvoelde me prooibijkans in de greepvan Potifar’s vrouw
ze had al rode konen
trok aan mijn mantel
en zuchtte hevig:
ik heb goesting
zijt gij soms Jozef?
o proef mijn honingzoete
Phalaenopsis
plots zag ik dubbel
Mijn twijfel
en haar twijfelaar
ik snelde weg zonder mantel
rukte me uit genesis
kwam langzaam
uit de droom op adem
Reacties op dit gedicht
| reepke: | Vrijdag, oktober 31, 2008 20:54 |
| knap gedaan, zag ik je ook op dt? alweer een naam om rekening mee te houden... | |
| Hazen: | Woensdag, oktober 29, 2008 19:39 |
| Schitterend! Liefs, |
|
| Klaes: | Woensdag, oktober 29, 2008 18:26 |
| Een echte Windig fraai epistel.. groets, |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, oktober 29, 2008 13:02 |
| smile...knap geschreven! ''mijn twijfel en haar twijfelaar'' ...schitterend:-) liefs kerima ellouise |
|
| Hieronymus: | Woensdag, oktober 29, 2008 12:02 |
| Niet waard om tien jaar te gaan zitten hé Laurens. Zeer knap en beeldend geschreven. Beste groet Ronny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||