De stilte voor de avond
de stilte voelt droef
eenzaamheid knaagt
zit hier maar zo alleen
niemand die naar me vraagt
sterf zowat van binnen
het lijkt wel alsof ik
het gevecht niet kan winnen
moe gestreden van mezelf
opgebrand door het denken
zie de wereld langzaam veranderen
alles begint grijs en grauw te worden
de kille kilte pakt me helemaal in
terwijl ik naakt in een bad met dorre bladeren lig
ze kraken en knisperen in mijn oren
maar toch zijn dat niet de geluiden
die ik zo graag wil horen
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, oktober 29, 2008 17:12 |
| eenzaamheid is een zware strijd...mooi geschetst Richard liefs kerima ellouise |
|
| Littledolphin: | Woensdag, oktober 29, 2008 16:39 |
| rakend....liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||