traan
Hoeveel meer schuilt er achter die traan
die zachtjes van je wang afglijdt?
Een teder spoor van verdriet
dat strelend je gelaat omarmt,
of de blik van vreugde,
wanneer gevoelens je overwelmen,
zoals een lawine van kleine gele roosjes
op een eenzaam wolkje.
Maar wanneer dan je gezicht in de zon verschijnt
Weet ik dat het iets van beide is.
Reacties op dit gedicht
| andy van loock: | Maandag, mei 31, 2004 11:23 |
| stille waters, diepe gronden. Awel wim, da had ik nu nooit van u verwacht sé. Blijf vooral schrijven, je hebt talent. |
|
| Patéken: | Maandag, april 01, 2002 12:41 |
| Hey, ik heb alle drie je gedichten gelezen, ik ben gaan zoeken op jouw naam omdat het eerste gedicht zo mooi was! Je schrijft ontzettend mooie gedichten |
|
| Angel: | Vrijdag, maart 29, 2002 22:19 |
| euh, ja, ... ik ben sprakeloos! mooi... xxx xxx xxx Angel xxx xxx xxx |
|
| Susanne X: | Vrijdag, maart 29, 2002 21:47 |
| Mooi! | |
| Lieverdje: | Vrijdag, maart 29, 2002 20:54 |
| Mmmmmooooooooiii lief teder gedichtje... je lief mag zich vereerd voelen met jou. Lieverdje xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wim Claessens | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||