Terwijl tranen mijn dagen overspoelen, lach jij daarbij
is het rillen van de kou die jij hebt achtergelaten raar met mijn warme tranen
het zout vreet aan me vanbinnen
want niemand weet toch hoe mijn ogen rood omringd zijn
wanneer ik niet onder de mensen ben
de schaamte voor de vrienden die mij wel liefhebben, vult mijn geweten
mijn geklaag is niets van geven terwijl zij mij zoveel willen geven
en geven
een steek bonkt door mijn hart
wanneer ik jouw blik mijn gedachten doorboort
ik geloof oprecht dat jij echt ben geweest in een tijd die verleden tijd mag heten,
stiekem
Fari HS: | Zaterdag, november 01, 2008 21:32 |
Lieve Maxime, wat triest en gevoelig schrijf je dit gedicht. Je bent heel gevoelig en ik hoop dat niemand jou kan kwetsen. Ik geef om jouw ziel en om jouw zachte karakter. De tranen drogen alsjeblieft, want morgen is een nieuwe hoopvolle dag. lieve groeten, Fari |
|
tweety-ysje: | Vrijdag, oktober 31, 2008 07:15 |
lieve meid, ik zal jou nooit laten vallen hoor! echt waar ik hou van jou | |
Auteur: Heavenly light | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 30 oktober 2008 | ||
Thema's: |