| Elenore De Groote: | Zaterdag, november 01, 2008 15:43 |
| Echt mooi geschreven, hoe het leven zich van dag tot dag verandert, hoe het moment verandert en hoe het gevoel verandert en toch stoten we soms dezelfde steen. Nu je weet hebt van die valkuil en ze begint te kennen kan je er in het vervolg omheen lopen. Of minder diep vallen. Vallen en opstaan is leven. Sterkte. Rakend gedichtje. Word er plots stil van. Liefs, x | |
| hiljaa: | Vrijdag, oktober 31, 2008 22:30 |
| een rustige avond ook oor jou knufliefs--hiljaa-- |
|
| litle-wing: | Vrijdag, oktober 31, 2008 18:04 |
| pff johan: probeer te genieten van je leven praten over je gebeurtenis helpt of schrijf het op zolang je het maar kwijt bent (men leert van valkuilen) hoe hard het ook klinkt ik wens je een hele fijne avond toe Met liefs |
|
| human league: | Vrijdag, oktober 31, 2008 16:28 |
| ''waar zijn die meisjes dan'' (uhm. veilig) | |
| human league: | Vrijdag, oktober 31, 2008 16:25 |
| buurtmeisjes van twaalf naar links sturen; buurtjongetjes naar rechts (militaristisch welhaast) ''mijn vader bezit dat paard'' jaja mannetje.. ik ben wel 20 jaar ouder (echt?!) wie zit er eerder op dat paard; denk je?! (HMM) (buurtmeisjes veilig.. buurtjongetjes met mij aan het spelen.. ''pak me dan'' uhm. ik hoef maar drie passen te zetten gozertje: hallo. haha) welja.. | |
| human league: | Vrijdag, oktober 31, 2008 16:20 |
| toch een vooruitgang.. eerder was dat nog projectie (tenslotte) niet iedereen is zo dom als (HMM.. zo dom gewoon) x | |
| Littledolphin: | Vrijdag, oktober 31, 2008 16:13 |
| rakend, liefs barbara | |
| Lily May Parker: | Vrijdag, oktober 31, 2008 15:18 |
| ik geef je mijn schouder heel even lieve Johan, zodat je getroost kunt worden kus Lily may xxxxxxxxxxx |
|
| Auteur: johandedichter | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||