ik durf je nu gedenken
duizend woorden
en nog meer ontelbare
gevoelens die mij verwarren
bonzende, hamerende, eisende
vragen die als scherpe dolken
mijn hart doorboren
smekend, zoekend je verre echo
van een vluchtige liefkozing
verloren in de stromen van tijd
littekens in en op mij
van gelogen woorden
‘Ik hou van je’
bijna was ik verdronken in jou.
sunset 03-11-2008
Reacties op dit gedicht
| Duvèra: | Maandag, november 03, 2008 22:27 |
| zó ontzettend mooi ! Tastbaar. Liefs Duvèra |
|
| Hilly N: | Maandag, november 03, 2008 20:35 |
| Toch zo mooi geschreven Sunset Lieve groet, Hilly |
|
| Ria -rimpeling-: | Maandag, november 03, 2008 20:23 |
| Schitterende droefmooie poezie!! liefs Ria |
|
| Littledolphin: | Maandag, november 03, 2008 18:13 |
| heel erg rakend Ingo, liefs barbara | |
| moongirl1982: | Maandag, november 03, 2008 18:10 |
| vol emotie...groet moongirl1982 | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2008 | ||
| Thema's: | ||