Voor mij, daar lig jij
In mijn hand heb ik een pen
Spierwit, onbeschreven
Zo mooi als je nog bent
Ik kan nog alles met je doen
Een wereld vol met keuzes
Maar één streep teveel
En je schoonheid is verpest
Bedenken, bedenken,
wat moet ik hier nu mee
Ik wil je schoonheid houden
Maar ik ben nog niet tevree
Zuchtend leg ik de pen neer
Ik weiger dit te verrichten
Want voor ware schoonheid
Hoef ik niet persé te dichten
Nu hang je in mijn kamer
Ja, zo ben je echt perfect
Spierwit, onbeschreven
Zo mooi als je nog bent
Kiobe Ryoku