Ik verlies mezelf nooit meer voor j
Een traan langs mijn wang,
ik moet niet zoveel denken aan jou.
Hoe meer ik aan je denk,
hoe gekker ik word.
Ik sluit mijn ogen,
een traan.
Denken aan jou
maakt me alleen maar aan het huilen,
dus moet ik gewoon stoppen,
het moet.
Maar je laat me aan je denken
en dat is misschien wat je wil.
Je mooie ogen, je lieve woorden,
je lach.
Wanneer zie ik je weer,
of wil ik je eigenlijk niet zien.
Je laat me dan aan je denken,
ik wil het niet meer.
Ik wil niet meer aan je denken,
ik heb genoeg van je.
Ik verlies mezelf,
nooit meer...
ik moet niet zoveel denken aan jou.
Hoe meer ik aan je denk,
hoe gekker ik word.
Ik sluit mijn ogen,
een traan.
Denken aan jou
maakt me alleen maar aan het huilen,
dus moet ik gewoon stoppen,
het moet.
Maar je laat me aan je denken
en dat is misschien wat je wil.
Je mooie ogen, je lieve woorden,
je lach.
Wanneer zie ik je weer,
of wil ik je eigenlijk niet zien.
Je laat me dan aan je denken,
ik wil het niet meer.
Ik wil niet meer aan je denken,
ik heb genoeg van je.
Ik verlies mezelf,
nooit meer...
Over dit gedicht
| Auteur: irina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||