Mijn hart draait met de getijen mee
Mijn hart draait met de getijen mee
Als een zielige golf over zee
Denkend aan hen die ik reeds verloor
Gezegend al door de heer pastoor
Ik zie ze zitten in mijn kombuis
Net als toen ze nog levend waren
Klagend en sprekend al over thuis
Omdat zij kozen om te varen
Zo drink ik nu alleen toch voor twee
Eens aan land in dit kleine café
Want iemand fluistert stil in mijn oor
Voor jou ben ik er noch altijd hoor
Dan sla ik vlug onzichtbaar een kruis
Niet omdat ik mijn geld wil sparen
Maar mijn maag is kleiner dan een sluis
En ik zie zoveel vrienden staren
Als een zielige golf over zee
Denkend aan hen die ik reeds verloor
Gezegend al door de heer pastoor
Ik zie ze zitten in mijn kombuis
Net als toen ze nog levend waren
Klagend en sprekend al over thuis
Omdat zij kozen om te varen
Zo drink ik nu alleen toch voor twee
Eens aan land in dit kleine café
Want iemand fluistert stil in mijn oor
Voor jou ben ik er noch altijd hoor
Dan sla ik vlug onzichtbaar een kruis
Niet omdat ik mijn geld wil sparen
Maar mijn maag is kleiner dan een sluis
En ik zie zoveel vrienden staren
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, november 09, 2008 13:18 |
| Te velen gingen je reeds voor ... Zo voelt het bij het lezen. Groetjes, sunset |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, november 09, 2008 10:54 |
| even efficient werkt in termen van vorm een loopbewegingspatroon een doel te bereiken dat hoofdzakelijk in het leven is | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2008 | ||
| Thema's: | ||