Je lieve lach
Je lieve lach
Dromen, waarbij we samen komen
het lijkt zo lang geleden, dat ik je zag
je lieve lach, gegrift in mijn geheugen
de liefde volle woorden die je sprak.
Een dikke brok in mijn keel
wetend dat je niet meer terug zult komen
het breekt me elke dag steeds meer
hoe je leed, je pijn, voor mijn gezicht.
Je bent beter af, daarboven me
een liefdevolle persoon, zorgend voor
sta je gegrift in mijn geheugen
met die lach, die me kracht gaf.
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Zondag, november 09, 2008 23:12 |
| Mooie herinneringen mogen gekoesterd worden, graag gelezen... Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Delusion | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2008 | ||
| Thema's: | ||