Een traan
Een traan
Ineens daar
Een traan
Vanuit het niets naar me toe geslopen
Er breekt een stortvloed open
Een traan worden er meer
Een gevoel van verdriet en bevrijding
Steeds meer tranen
Lijken zich een weg door mij te banen
Een traan
Moeilijk om te laten komen
Meestal veilig weggestopt
Maar soms niet aan te ontkomen
Het begint zonder einde
Niet wetend wanneer het stopt
Laat het verdriet wegspoelen
En weet dat alles veel te lang is opgekropt
Ineens daar
Een traan
Vanuit het niets naar me toe geslopen
Er breekt een stortvloed open
Een traan worden er meer
Een gevoel van verdriet en bevrijding
Steeds meer tranen
Lijken zich een weg door mij te banen
Een traan
Moeilijk om te laten komen
Meestal veilig weggestopt
Maar soms niet aan te ontkomen
Het begint zonder einde
Niet wetend wanneer het stopt
Laat het verdriet wegspoelen
En weet dat alles veel te lang is opgekropt
Reacties op dit gedicht
| happiness.: | Maandag, november 17, 2008 19:43 |
| droevig gedicht.. opkroppen is nooit goed meid! Af en toe moet je je even laten gaan, geloof me, dat lucht op. Liefs. x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evaaa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2008 | ||
| Thema's: | ||