Moeilijk om jou te laten gaan.
wanneer elke glimlach verzandt in tranen met tuiten
ik hou van jou verandert in ik wil niet meer
de liefde zich van z’n harde kant laat zien
en wij ons wentelen in hartzeer
wanneer lopen vaker rennen wordt
praten oeverloos geschreeuw
pijn eeuwig lijkt te blijven
nooit verdwijnt zoals onze voetstappen in de sneeuw
wanneer het kwetsen jezelf harder kwetst
God opeens niet lijkt te bestaan
dan nog is het moeilijk, mijn allerliefste
moeilijk
om jou te laten gaan
ik hou van jou verandert in ik wil niet meer
de liefde zich van z’n harde kant laat zien
en wij ons wentelen in hartzeer
wanneer lopen vaker rennen wordt
praten oeverloos geschreeuw
pijn eeuwig lijkt te blijven
nooit verdwijnt zoals onze voetstappen in de sneeuw
wanneer het kwetsen jezelf harder kwetst
God opeens niet lijkt te bestaan
dan nog is het moeilijk, mijn allerliefste
moeilijk
om jou te laten gaan
Reacties op dit gedicht
| gewoon gezellig: | Donderdag, november 20, 2008 16:52 |
| dit is echte liefde geweest, loslaten doet zeer....liefs | |
| Windwhisper: | Donderdag, november 20, 2008 16:34 |
| voelbare pijn en emotie in dit schrijven, lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2008 | ||
| Thema's: | ||