verdwaald ergens in Frankrijk
zit ik in een klein bruin cafe
genieten van oude rode wijn
heerlijk om hier nu te zijn
de ober komt mij iets zeggen
zelf struikel ik over mijn woorden
een rode wijn bestellen lukt nog
maar verder dan dat kom ik niet
maar de zoveelste wijn maakt me dromerig
die zomernachten
toen we jong waren
we schepten op over dingen
die we nooit gedaan hadden
we waren dromers slechts dromers
wat ben ik toch snel oud geworden
ja dat bedenk ik mij nu ineens
nu zit ik hier mezelf vol te gieten
niet samen maar helemaal alleen
zonder lieve vrienden om me heen
neem wederom een flinke slok
de ober veranderd in de kerstman
stopt wat lekkers voor mij in de sok
kijk met een roes in het hoofd
is er altijd nog wel iemand
die wel in je geloofd