Incognito
strooi ik witte blaadjes
over zilte grond
doop mijn pen in
inktzwart water
over zilte grond
doop mijn pen in
inktzwart water
terwijl moeder aarde
wankelt en schudt
vult ze mijn tijdglas
met laatste uren
wankelt en schudt
vult ze mijn tijdglas
met laatste uren
bij vlagen waait kilte
door wilde haren
een ogenblik stilte
is wat nu nog rest
door wilde haren
een ogenblik stilte
is wat nu nog rest
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zondag, november 23, 2008 09:42 |
| Een pracht Corry Lieve groet, Hilly |
|
| Windwhisper: | Zondag, november 23, 2008 09:33 |
| fictief of niet, dit schrijven is geweldig en ook voelbaar de eenzaamheid er in verweven lieve groet Cobie Goede morgen Kuzzz |
|
| lommert: | Zaterdag, november 22, 2008 22:53 |
| doet eenzaam in het lezen aan...kilte is onaangenaam...goed neergezet..liefs willem |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, november 22, 2008 20:19 |
| een mooi tijdglas waarin stilte de uren volop laat tikken...breekbaar in het besef... een donkermooi gedicht! liefs kerima ellouise |
|
| _Lieverdje_: | Zaterdag, november 22, 2008 19:07 |
| prachtig geschreven liefs |
|
| Elenore De Groote: | Zaterdag, november 22, 2008 18:19 |
| Mooi, zeker bij dit weer... Liefs, x | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, november 22, 2008 18:06 |
| tjonge.....wat goed!gr.janny | |
| tweety-ysje: | Zaterdag, november 22, 2008 18:04 |
| zo mooi zo prachtig echt waar dikke knuffel | |
Over dit gedicht
| Auteur: Corry van Emmerik-Koenekoop | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2008 | ||
| Thema's: | ||