sneeuw...
Sneeuw...
De vlokjes dwarrelen naar beneden.
De daken worden wit en de wegen.
Kinderen spelen in de sneeuw.
Mensen kijken uit het raam.
Of zitten warm bij de kachel.
De vlokjes dwarrelen naar beneden.
De daken worden wit en de wegen.
Kinderen spelen in de sneeuw.
Mensen kijken uit het raam.
Of zitten warm bij de kachel.
Reacties op dit gedicht
| Geschrokken Priester: | Zondag, november 23, 2008 23:52 |
| Ja, dat doet wat met de mens, sneeuw! Heb er ook eentje over geschreven vandaag. Geniet! | |
| Dwaallicht: | Zondag, november 23, 2008 21:43 |
| Mooi he! Liefs Dina |
|
| Windwhisper: | Zondag, november 23, 2008 21:14 |
| ik zat bij de verwarming hoorde de kinderen buiten sneeuwpret beleven. een wondere witte wereld, maar ook gevaarlijk voor het verkeer 17 kilometer file hoorde ik net liefs Cobie |
|
| Klaes: | Zondag, november 23, 2008 21:00 |
| lekker ouderwets.. liefs, |
|
| hiljaa: | Zondag, november 23, 2008 21:00 |
| in ztel met wollen deken lekker wrm knufliefs--hljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2008 | ||
| Thema's: | ||