Gestorven onschuld
Gestorven onschuld
De wereld vervaagt in
een waas van pijn
de nieuwe morgen zal
niet ongeschonden zijn.
De onschuld stierf
te jong, bloedend
onder grijstinten
van naderende nacht.
Het offer was te groot
voor het kinderhart dat
al zoveel muren kende,
nu van de dood heeft geproefd.
Onbegrepen zeurt de herinnering
aan de randen van mijn geest.
In gedachten, in dromen
kwelt ze me het meest.
Reacties op dit gedicht
| Edi Wols: | Donderdag, december 18, 2008 14:15 |
| In dit gedicht kan ik me het meeste vinden. (en geloof me ik heb ze allemaal gelezen...) De laatste 4 regels brandden zich letterlijk in mijn geheugen... Goed geschreven... Edi Wols |
|
| litle-wing: | Maandag, november 24, 2008 10:06 |
| sterk schrijven mooi verwoord Met liefs |
|
| lommert: | Maandag, november 24, 2008 08:56 |
| sterk en droefmooie woorden...sterk zeker de laatste strofe...zeurt de herinnering...liefs van mij;) willem |
|
| Windwhisper: | Zondag, november 23, 2008 22:44 |
| aangrijpend dit schrijven lieve groet Cobie voor strakjes slaap lekker kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gewoon Amy |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2008 | ||
| Thema's: | ||