(LR) De roos van mijn ziel
De roos van mijn ziel
verborgen windrichting wijst vanzelf
mijn wensen aan
bloeiend is zijn volste vertrouw
gesloten is zijn minstens wantrouw
je hoeft maar te ruiken
dan weet je wat jou verstand nog niet weet
je moet maar eens blazen
dan zie hoe ik meebuig in jou bui
je mag me niet te plukken
dan voel hoe ik jou straf
Reacties op dit gedicht
| Bengelmans: | Dinsdag, november 25, 2008 21:19 |
| Mooi weergegeven! Succes! Groet, Bengelmans |
|
| Ludy: | Dinsdag, november 25, 2008 19:48 |
| Groei maar in alle rust dichter. Ik zal je niet plukken. ;) Succes Jelly Liefs, Ludy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jelly Marcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2008 | ||
| Thema's: | ||