De Schreeuw
Pijn gebundeld
in een uitbarsting
van klanken
weerkaatste tegen hoge muren
kroop in alle hoeken
van mijn geest
nestelde
onder mijn huid
om door te echoën
in mijn hart
Pijn gebundeld
maar niet verdwenen
Want de echo
galmt nog steeds
Om gek van te worden...
in een uitbarsting
van klanken
weerkaatste tegen hoge muren
kroop in alle hoeken
van mijn geest
nestelde
onder mijn huid
om door te echoën
in mijn hart
Pijn gebundeld
maar niet verdwenen
Want de echo
galmt nog steeds
Om gek van te worden...
Reacties op dit gedicht
| Aran.Luc: | Zaterdag, november 29, 2008 00:10 |
| prachtig:) |
|
| Lone Dreamer: | Vrijdag, november 28, 2008 20:59 |
| Mja, die echo kan wel eeuwig blijven doorgaan soms... Krachtig en rakend verwoord... Erg sterk uiting gegeven aan het gevoel. Liefs LSD |
|
| Dreamlover: | Vrijdag, november 28, 2008 20:59 |
| Zwaar maar goed schrijven. Liefs Dreamlover |
|
| nana: | Vrijdag, november 28, 2008 20:52 |
| heftig..intens..voelbaar.. mooi verwoord! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: silvertear | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2008 | ||
| Thema's: | ||