Straks in onze dromen
De wereld draait in het rond
Ver weg en zo alleen
Bange ogen kijken toe
waar ga jij nou heen
Witte bomen lonken
Weerspiegeld in jouw ogen
Staan daar mooi te pronken
Ga er maar naartoe
Rust en weemoed komen samen
Het verlangen en verdriet
Onze ogen zullen drogen
Echt, Jij mag nu gaan
Je mag gaan, het is al goed
Ik zal je niet vergeten
verlangend naar een weerzien
Straks in onze dromen.
Schijnen doet de zon
Wit verlichte bomen
Weerspiegeld in een meertje
Gelukszalig rustig valt een traan
Reacties op dit gedicht
| becky_core17: | Dinsdag, december 30, 2008 22:29 |
| heel mooi erg troosten voor mij hoop dat je diegene weer zult zien gr |
|
| ela: | Zaterdag, november 29, 2008 01:12 |
| Mooi dit aandenken. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sjoelie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2008 | ||
| Thema's: | ||