Sum quod eris (3)
Aan de oevers van mijn ziel
zie ik dat het leven voorbij gaat
de overkant blijkt steeds ver weg
tot er iemand een brug slaat
Aan de oevers van mijn ziel
ligt op elke steen een traan
verzwolgen door de stroom
die als zout water voort zal gaan
Aan de oevers van mij ziel
zie ik dat je aan de overkant staat
maar het blijft een vage schim
omdat niemand een brug slaat
.
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Maandag, december 01, 2008 21:29 |
| Absoluut heel ontroerend geschreven, maar toch zullen er mensen zijn die bruggen slaan. Liefs van Marousia | |
| Hilly N: | Zondag, november 30, 2008 21:13 |
| Het ontroerd me jouw schrijven Een warme groet, Hilly |
|
| switi lobi: | Zondag, november 30, 2008 20:52 |
| Die brug is er- en wordt begaanbaar als jouw tijd er rijp voor is.. Liefs, switi lobi |
|
| arie: | Zondag, november 30, 2008 17:36 |
| Toch zal die vage schim er altijd zijn Jap.. En die brug heb je niet nodig ,om herinnering de je hebt, hoewel ze niet stoffelijk meer is; samen te delen... sterkte, arie |
|
| fortuna: | Zondag, november 30, 2008 15:51 |
| Ook dit gaat je zeer goed af! Erg wijs en herkenbaar vanuit jouw innerlijk gevoel beschreven... Liefs |
|
| Werner Domroese: | Zondag, november 30, 2008 14:54 |
| Warme, inspirerende en zeer herkenbare beeldspraak. Ik vind dit een van je allermooste werken, ''t spreekt mij aan! | |
| Cora (ZIJ): | Zondag, november 30, 2008 14:28 |
| -te ;) | |
| Cora (ZIJ): | Zondag, november 30, 2008 14:27 |
| Stenen en water, zoiets fascinerends, zoiets magisch, net zoals je woorden hier. Zo mooi zoals je je gevoel omschrijft dat het voelbaar is. Blijf het te delen, het kan zo verhelderend werken. lieve groet, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: japp |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2008 | ||
| Thema's: | ||