De zwerver
zijn huis is de straat
zijn bed onder de brug
weet nooit waar hij gaat
komt ook nergens terug
ooit was hij heel erg rijk
had villa en dure BMW
hij leefde als een sjeik
en alles viel toen mee
gokken werd hem fataal
hij speelde alles kwijt
het einde van z'n verhaal
met alleen nog spijt
hij trekt nu door het land
bedelt voor wat eten
niemand reikt hem de hand
niemand wil van 'm weten
hij valt, staat niet op
zijn einde is nabij
zijn hart, een laatste klop
voor hem is het voorbij
begraven, niemand weet waar
geen steen en ook geen kruis
alleen een stapel aarde maar
maar nu, nu is hij eindelijk thuis
zijn bed onder de brug
weet nooit waar hij gaat
komt ook nergens terug
ooit was hij heel erg rijk
had villa en dure BMW
hij leefde als een sjeik
en alles viel toen mee
gokken werd hem fataal
hij speelde alles kwijt
het einde van z'n verhaal
met alleen nog spijt
hij trekt nu door het land
bedelt voor wat eten
niemand reikt hem de hand
niemand wil van 'm weten
hij valt, staat niet op
zijn einde is nabij
zijn hart, een laatste klop
voor hem is het voorbij
begraven, niemand weet waar
geen steen en ook geen kruis
alleen een stapel aarde maar
maar nu, nu is hij eindelijk thuis
Reacties op dit gedicht
| joris francken: | Zondag, mei 19, 2002 21:18 |
| dit is een héél mooi gedicht ben je een ferfent dichter? je mag altijd contact met me opnemen? mail of msn |
|
| Driegeetjes: | Maandag, april 01, 2002 17:21 |
| Mooi levensecht gedicht, Tsarre... De keuzes die je in je Leven maakt kunnen de weegschaal óók naar de 'verkeerde' kant laten uitslaan... Maar 'thuis' komt iedereen... DrieGeetjes |
|
| Susanne X: | Maandag, april 01, 2002 13:31 |
| Aan de ene kant is het een treurig gedicht. Aan de andere kant is het geheel zijn eigen schuld... Gokken is een risico dat hij zelf wilde nemen... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Tsarre | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2002 | ||
| Thema's: | ||