Geen uitweg te vinden...
Geen uitweg te vinden...
De muren komen op je af.
Je voelt je opgesloten.
Op zoek naar een uitweg.
Maar nergens te vinden.
Je roep en begint te schreeuwen.
Nog geen uitweg gevonden.
Je stampt om de vloer.
Gooit van woede alles omver.
Maar niets blijkt te helpen.
De muren komen op je af.
Je voelt je opgesloten.
Op zoek naar een uitweg.
Maar nergens te vinden.
Je roep en begint te schreeuwen.
Nog geen uitweg gevonden.
Je stampt om de vloer.
Gooit van woede alles omver.
Maar niets blijkt te helpen.
Reacties op dit gedicht
| tweety-ysje: | Zaterdag, december 06, 2008 14:03 |
| blijven vechten lieverd! | |
| Artifex: | Donderdag, december 04, 2008 21:24 |
| Warme knuffel... Liefs, Artifex. |
|
| switi lobi: | Donderdag, december 04, 2008 21:23 |
| Er is in ieder eventjes er uit gegooid.. niet opgeven.. Sterkte! Liefs, switi lobi |
|
| Quicksilver: | Donderdag, december 04, 2008 20:32 |
| Nooit opgegeven! knuffs,dicky |
|
| tinkelbel10: | Donderdag, december 04, 2008 19:08 |
| hoop niet opgeven sterkte groetjes Tina. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2008 | ||
| Thema's: | ||