Donderdagen
Donderdagen.
.
Geen gevoel meer van de tijd, de wegen vliegen onder je weg.
Het gevoel dat je er bijna ben, maar doorgaand willoos en onzeker.
De onzekere vier uur liefde, grenzeloos mooi en teder.
Daarna weer de pijn van alleen zijn en verlaten voelen.
De onmacht leren begrijpen, je steeds weer voorhouden van wat komt.
Verzanden in oeverloze discussies met je zelf, wanhopig afvragend waneer.
Met al je liefde bedwingen wat je verstand je probeert te vertellen.
Niet luisteren naar woorden gesproken zonder hart, je gevoel volgend.
.
Anders
.
Geen gevoel meer van de tijd, de wegen vliegen onder je weg.
Het gevoel dat je er bijna ben, maar doorgaand willoos en onzeker.
De onzekere vier uur liefde, grenzeloos mooi en teder.
Daarna weer de pijn van alleen zijn en verlaten voelen.
De onmacht leren begrijpen, je steeds weer voorhouden van wat komt.
Verzanden in oeverloze discussies met je zelf, wanhopig afvragend waneer.
Met al je liefde bedwingen wat je verstand je probeert te vertellen.
Niet luisteren naar woorden gesproken zonder hart, je gevoel volgend.
.
Anders
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Zaterdag, december 27, 2008 11:58 |
| Mooi schrijven! With Love, Kus |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, december 12, 2008 08:46 |
| Ja soms het genoegen moeten nemen met een paar uurtjes geluk, het voelt zo alleenn lieve groet Cobie Goede morgen Kuzzz |
|
| red one: | Vrijdag, december 12, 2008 08:24 |
| Hoi! time flies hé.. Leuk je weer eens te lezen :) Liefs red |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anders |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2008 | ||
| Thema's: | ||