En toch..
Machteloos en teneergeslagen
onderuit getrapt met oud zeer
Het gevecht is nog niet over
maar ik heb geen tranen meer
Zoals ik eerst nog kwaad was
laat ik de woede nu maar gaan
Zoals ik eerst overtuigd was
is alle hoop nu van de baan
Klein geschreeuwd, geschopt
tot de onderste laag van de grond
Kapot gemaakt, omdat wederom
het recht de waarheid niet vond
Geen kracht meer om te strijden
mijn lichaam is op, geest is moe
En toch blijft mijn hart verlangen
naar hetgeen dat ik het liefste doe
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zaterdag, december 13, 2008 01:10 |
| Na de laatste slag is er nog het leven om je aan vast te klampen. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2008 | ||
| Thema's: | ||