ankergrond in jou
en aan je oever zonk het anker dieper
in vrije val totdat het bodem vond
en toen het slepend over naakte leisteen
naar redding zocht ontdekte het je vaste grond
de schakels kreunen wanneer winden razen
zijn rustig stil wanneer de golven mild
en met de algen die sinds jaren haar belagen
toont zij zich jou soms heel grotesk bizar
eens zal de ketting ooit wel breken
misschien kapt haar een schip in volle vaart
toch blijft dit anker steeds als een belofte
begraven in je grond voor storm bewaard.
sunset 13-12-2008
Reacties op dit gedicht
| Gewoon Amy: | Zondag, december 14, 2008 23:10 |
| Schitterend! liefs amy |
|
| Gert: | Zaterdag, december 13, 2008 13:44 |
| Ja, meesterwerkje beste Sunset. Fijn weekend Ingo, Gert |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, december 13, 2008 12:46 |
| dit noem ik prof-werk Sunset klasse ! lieve groet Karin |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, december 13, 2008 12:05 |
| heel erg mooi weer gr.janny |
|
| elze: | Zaterdag, december 13, 2008 11:51 |
| prachtig geschreven Ingo,,, beterschap voor jou, in de warmte blijven .. laifs elze..fijn weekend |
|
| johandedichter: | Zaterdag, december 13, 2008 10:42 |
| mooie poezie sunset gr johan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2008 | ||
| Thema's: | ||