geel gras
geel gras prikt
haar blanke voetjes
de wind hijgt
rondom het lijf
ze verliest haar lach
zoekt een antwoord
hangt over hekken
de wind hijgt
het hoofdje buigt
ze hoort een stem
haar ouders willen niet
meer samen zijn
gras was groen
vochtig, nat van leven
druppels dauw
natte voetjes
het lijfje wiegt
het gele gras
prikt de voetjes
traantjes dauw
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, december 15, 2008 08:55 |
| jeetje Gerhardus er rolt een traan in de vroege morgen lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| Marousia: | Maandag, december 15, 2008 00:38 |
| Wat een droefheid maar prachtig geschreven. Liefs van Marousia | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, december 14, 2008 23:27 |
| verdrietig gr.janny | |
| Gewoon Amy: | Zondag, december 14, 2008 23:00 |
| Rakend, droef-mooi gedicht liefs amy |
|
| Quicksilver: | Zondag, december 14, 2008 22:26 |
| Dit leest erg verdrietig! Knuffs,liefs dixky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2008 | ||
| Thema's: | ||