mag ik rust
het spijt me , vergeef me.
het was niet jou schuld.
jij hoopte op een beter leven.
jij hoopte op een beter leven.
maar ik had geen geduld.
ik heb het geprobeerd.
ik vocht elke dag.
maar heb mijn hart te vaak bezeert.
het spijt me, vergeef me.
maar ik kan niet meer leven.
zoveel ellende en verdiet.
dat ik straks op mag geven.
ik ben geen tranen waard.
dus huil niet om mij.
als ik straks ben opgebaard.
het spijt me , vergeef me.
dat ik straks word overgenomen.
want ik zal vliegen.
naar waar ik zo graag wil komen.
voor mij komt wel een ander kind.
die jou zal helpen,die jou zal laten lachen.
voor mijn verdiet was jij blind.
het spijt me, vergeef me
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Dinsdag, december 16, 2008 16:03 |
| droevig :-O veel sterkte liefs Tina |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, december 16, 2008 13:40 |
| zeker weer een depri moment opname de donkere dagen van het jaar in beschouwing nemend met groet Cobie |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, december 16, 2008 13:39 |
| Verstillend droevig gedicht lieve meis! Wederom sterkte gewenst! Dikke knuffs,liefs dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2008 | ||
| Thema's: | ||