Harde kluif
Harde kluif
Moe van het kluiven op immer dezelfde botten
in volgorde van vastgelegde roedelhiërarchie
wordt vers bloed al te graag verslonden
of erger nog: tot ieders gelijke gelikt
tot de plaats die het toekomt,
stellig nooit hoger dan
de zelfverklaarde
profeet.
De hyena’s die zich leeuwen noemen
sluipen nader, zich verheugend op
zinloze woedekreten door onbegrip.
Er volgt
doodse stilte,
schijnbare apathie
wat enkel zeggen wil:
de nieuwe houdt zich schuil.
Door het ontbreken van luid gehuil
vergaat het plezier van een overwinning
sommige hyena’s likken immers eigen wonden.
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Vrijdag, december 26, 2008 21:12 |
| Sterk poetisch gedicht! Liefs Dina |
|
| switi lobi: | Donderdag, december 18, 2008 17:20 |
| Dat is inderdaad een harde kluif.. Welkom hier en veel plezier gewenst! switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: contestant | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2008 | ||
| Thema's: | ||