Als wieren onder water
Je woorden zweven
rimpelloos
door mijn gemoed
beklijven
in de nevels
van mijn herinnering
En ergens
beroer je me
steeds weer
zacht…
koel en helder…
als wieren onder water
Ik verdwaal
in jouw droomgezichten
het dal van vergetelheid
beladen met verlangen
maar ook met dat
wat onverdraaglijk
is misgelopen
rimpelloos
door mijn gemoed
beklijven
in de nevels
van mijn herinnering
En ergens
beroer je me
steeds weer
zacht…
koel en helder…
als wieren onder water
Ik verdwaal
in jouw droomgezichten
het dal van vergetelheid
beladen met verlangen
maar ook met dat
wat onverdraaglijk
is misgelopen
Reacties op dit gedicht
| Roselynn: | Zaterdag, december 20, 2008 13:07 |
| ... in alle eenvoud.... .... mooi!.... []Rose |
|
| Gewoon Amy: | Zaterdag, december 20, 2008 12:36 |
| Intens en mooi liefs amy |
|
| hiljaa: | Zaterdag, december 20, 2008 09:58 |
| intens..... knufliefs--hiljaa-- |
|
| ela: | Zaterdag, december 20, 2008 01:14 |
| Als liefde blind maakt ben je hier mooi ontsnapt. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2008 | ||
| Thema's: | ||