Kwetsende troost
Kwetsende troost
Deinend op ontkenning en schuldgevoel
leerden we om niet achterom te kijken,
de leegte te vullen die je achterliet
verdriet gesmoord in zoveel medeleven:
aan ons werd de keuze niet gegeven.
Pijnlijke Kerst als oude verwanten
het paradepaardje willen prijzen
door haar te blijven vergelijkenn:
“dezelfde ogen, ook dezelfde lach,
dezelfde woorden, als ze je eens zag.”
Wie denkt te zalven brengt verdriet
en onverdraagbaar onbehagen
tot je alle schijn doet stoppen
met woorden die verstomd doen slaan:
“Papa, ik ben toch mama niet”.
Deinend op ontkenning en schuldgevoel
leerden we om niet achterom te kijken,
de leegte te vullen die je achterliet
verdriet gesmoord in zoveel medeleven:
aan ons werd de keuze niet gegeven.
Pijnlijke Kerst als oude verwanten
het paradepaardje willen prijzen
door haar te blijven vergelijkenn:
“dezelfde ogen, ook dezelfde lach,
dezelfde woorden, als ze je eens zag.”
Wie denkt te zalven brengt verdriet
en onverdraagbaar onbehagen
tot je alle schijn doet stoppen
met woorden die verstomd doen slaan:
“Papa, ik ben toch mama niet”.
Reacties op dit gedicht
| Joop Boskoop: | Donderdag, november 05, 2009 14:31 |
| Natte kerst Mijn speerwerpresultaten vorderen gestaag. Toch blijft ook nu de heikele vraag: Wie gooit de speer het allerverst? En ik besef: ook dit jaar voor mij geen natte kerst. Eerst klimmen en dan sensueel draaiend naar benee, Alles is te koop, zelfs een natte kerst, denk ik tevree. Zo leer ik toch weer een nieuwe les, van, met alle respect, een paaldanseres. Wat is het verschil tussen een sinaasappel en een dommer lener bij de DSB? Een |
|
| Dwaallicht: | Vrijdag, december 26, 2008 21:19 |
| Lijkt me vrij pijnlijk. Mooi en sterk geschreven! Liefs Dina |
|
| kerima ellouise: | Donderdag, december 25, 2008 23:13 |
| rakend goed geschreven! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: contestant | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2008 | ||
| Thema's: | ||