Wie zwijgt er nu...
Wie zwijgt er nu…
handen teelden leegte
geesten (zoals wij) zwegen lippen in dit leven
vingers en verwarring
zoals de meeste doodse dingen
een cel uit tralieliefde die eenzaam
de geboorte dwaalt – dronken als vanzelf
zinnen herlezen zielen (en omgekeerd)
het duo dat geen tij keren kon, slechts straten
van Brussel
verloren wijzers in het begin zonder tijd
we waren gesnoerd, woord voor woord
monden kleefden op het laatste perron
spreken was een vlucht…
Hazen & esteban 27 December 2008
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, december 30, 2008 21:21 |
| Diepdoordringend voelend gedicht!Maar zo wondermooi geschreven door beiden!Bijzonder knap, klasse hoor! Liefs voor beiden dicky |
|
| Windwhisper: | Maandag, december 29, 2008 08:13 |
| ja een duo om nogmaals te lezen liefs Cobie |
|
| Roo$je: | Zondag, december 28, 2008 15:07 |
| Wat een bijzonder mooi duo, ook jullie woorden, met graagte gelezen ;) With Love, Kus |
|
| kerima ellouise: | Zondag, december 28, 2008 14:25 |
| een superknap schrijven van twee superknappe en lieve schrijvers! liefs kerima ellouise |
|
| Julius Dreyfsandt : | Zondag, december 28, 2008 11:07 |
| mooi | |
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, december 28, 2008 02:32 |
| Knap van jullie beiden! Groetje, Jacky |
|
| Froukje Vos: | Zondag, december 28, 2008 00:48 |
| Wat een indringend gedicht. Die laatste strofe....er vloeien tranen hier, supermooi! liefs Froukje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2008 | ||
| Thema's: | ||