Een engel sterft langzaam
nog één keer
zal ik kijken
ook al is het
met mijn ogen dicht
hoe jij daar ligt
in sober wit
nog één keer
zal ik vragen
met ingehouden stem
naar de bekende weg
dan zal ik draaien
verlost van
schouderlijk gewicht
langzaam
op mijn hielen
mijn pad vervolgen
naar wat mij brengt
het eind
der tijden
zonder jou
want zelfs engelen
moeten sterven
langzaam
zal ik kijken
ook al is het
met mijn ogen dicht
hoe jij daar ligt
in sober wit
nog één keer
zal ik vragen
met ingehouden stem
naar de bekende weg
dan zal ik draaien
verlost van
schouderlijk gewicht
langzaam
op mijn hielen
mijn pad vervolgen
naar wat mij brengt
het eind
der tijden
zonder jou
want zelfs engelen
moeten sterven
langzaam
Reacties op dit gedicht
| killea: | Donderdag, januari 01, 2009 14:14 |
| Nice to see you on this site beautiful poem. love June |
|
| _Lieverdje_: | Donderdag, januari 01, 2009 09:01 |
| laat de engel leven in je hart mooi geschreven gelukkig nieuwjaar liefs |
|
| johandedichter: | Donderdag, januari 01, 2009 05:54 |
| sterkte ermee marrik héél véél geluk en gezondheid in 2009 gr johan |
|
| Innerchild: | Donderdag, januari 01, 2009 01:38 |
| Achter gesloten ogen en een plekje dichtbij jouw warme hart blijven engelen altijd leven ... Met liefs, Inner |
|
| tweety-ysje: | Donderdag, januari 01, 2009 01:35 |
| knuffel fijne 2009 | |
Over dit gedicht
| Auteur: marrik | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||