Vijf uur in de ochtend
het is vijf uur in de ochtend
en ik ben klaarwakker
wachtend totdat mijn gedachten
wachtend totdat mijn gedachten
minder spoken in mijn hoofd
als ik voor het slaapkamerraam sta
en de ochtendmist zie kruipen
voel ik langzaam die dagen ik mis
zal nu eens verder moeten gaan
maar ik weet niet waar ik moet beginnen
maar ik weet niet waar ik moet beginnen
kruip weer in mijn koud geworden bed
op tijden als deze zie ik je gezicht
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Woensdag, januari 07, 2009 02:07 |
| mooi verwoord, eenzaamheid. liefs Tina. |
|
| Dwaallicht: | Zondag, januari 04, 2009 15:00 |
| Verlangend mooi verwoord! Liefs Dina |
|
| karinvangelder: | Zondag, januari 04, 2009 10:59 |
| je koude bed ? ik hoop dat je oproepje voor een electrische deken gehoor heeft gekregen . dan heb je daar nog wat warmte van Richard . hou je goed en nog de beste wensen van mij , Karin . | |
| _Lieverdje_: | Zondag, januari 04, 2009 10:43 |
| ik hoop dat je toch nog wat geslapen hebt liefs |
|
| Windwhisper: | Zondag, januari 04, 2009 10:34 |
| ja soms kun je je op zo''n vroeg uur verrekye eenzaam voelen, dan duik je er maar weer in liefs Cobie sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||