Een stevige vergrendeling houdt mij tegen
binnen te treden in jouw leven
vol vreugde, blijdschap, troost
De deur, vastgeroest in zijn grendels
van puur goud,
maar nu oud, haast afgebrokkeld

Ik bonk op de zwarte deur
hopend dat jij mij zult horen
maar hoe kan dat nou
want jij zit te diep binnenin
Jouw vreugde, blijdschap en troost
zijn weggezakt naar je diepste binnenste

Nu is er alleen nog hoop
dat je je ogen iets zult openen
dat er een vonkje licht zal weerkaatsen
door de zwarte massa
die zich heeft gevormd
nadat jij je afsloot voor het leven

Rust heb je nodig
krachten om te vechten
zodat jij de deur kunt verlossen
van zijn vergrendeling
en terug kunt keren
Jij bent de enige die dat kan...