| Innerchild: | Zaterdag, januari 17, 2009 16:48 |
| Als ik jouw gedichten lees heb ik altijd zin om zelf weer eens iets te gaan schrijven ... echt waar ! :) | |
| switi lobi: | Dinsdag, januari 13, 2009 09:24 |
| Voelbaar verdiet zeggen ze dan zo mooi. Maar het is wel zo. Liefs, switi lobi |
|
| Froukje Vos: | Maandag, januari 12, 2009 23:18 |
| Stemmen kunnen je het meest kwetsen en het gekke is dat je de stem van iemand die je dierbaar is weer het eerst vergeet. Dankjewel Amanda liefs |
|
| Amanda Visch: | Maandag, januari 12, 2009 21:51 |
| stemmen zijn niet altijd je beste vriend...het is ook altijd jammer dat je van personen de stem het snelste vergeet | |
| Quicksilver: | Maandag, januari 12, 2009 14:31 |
| Dit voelt als een onmachtsgevoel! Wat een aangrijpend gedicht lieve Froukje! Lieve groet,knuffies dicky |
|
| Lily May Parker: | Maandag, januari 12, 2009 13:28 |
| herkenbaar schrijven dit Froukje, graag gelezen kus Lily may |
|
| Dasje (lucky): | Maandag, januari 12, 2009 09:35 |
| Weten...aanvoelen...maar pas als het uitgesproken wordt is het opeens ''echt''. Wonderzacht droef-mooi je gedicht. Bemoedigend knufke, Dasje ;o) |
|
| Windwhisper: | Maandag, januari 12, 2009 07:11 |
| verdrietig en zo voelt het verloren aan Goede morgen Froukje lieve groet Cobie kuzzz |
|
| trucker klaas: | Maandag, januari 12, 2009 03:46 |
| waarheid geeft klaarheid eenmaal aan de openbaarheid maar het wordt er niet altijd beter van sterkte ,klaas |
|
| Werner Domroese: | Maandag, januari 12, 2009 03:03 |
| Voelt zeer verdrietig, wel graag gelezen, schrale troost misschien, steek je graag ''n hart onder de riem. | |
| ela: | Maandag, januari 12, 2009 00:52 |
| Mooi, is dit het vervolg van het gedicht van Samara? ela |
|
| Peter van Tiel: | Maandag, januari 12, 2009 00:31 |
| Uit jouw weinige woorden straalt veel droefheid. Sterkte meid. Slaap lekker. Liefs, Peter. |
|
| Auteur: Froukje Vos | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||