Innerchild: | Zaterdag, januari 17, 2009 16:48 |
Als ik jouw gedichten lees heb ik altijd zin om zelf weer eens iets te gaan schrijven ... echt waar ! :) | |
switi lobi: | Dinsdag, januari 13, 2009 09:24 |
Voelbaar verdiet zeggen ze dan zo mooi. Maar het is wel zo. Liefs, switi lobi |
|
Froukje Vos: | Maandag, januari 12, 2009 23:18 |
Stemmen kunnen je het meest kwetsen en het gekke is dat je de stem van iemand die je dierbaar is weer het eerst vergeet. Dankjewel Amanda liefs |
|
Amanda Visch: | Maandag, januari 12, 2009 21:51 |
stemmen zijn niet altijd je beste vriend...het is ook altijd jammer dat je van personen de stem het snelste vergeet | |
Quicksilver: | Maandag, januari 12, 2009 14:31 |
Dit voelt als een onmachtsgevoel! Wat een aangrijpend gedicht lieve Froukje! Lieve groet,knuffies dicky |
|
Lily May Parker: | Maandag, januari 12, 2009 13:28 |
herkenbaar schrijven dit Froukje, graag gelezen kus Lily may |
|
Dasje (lucky): | Maandag, januari 12, 2009 09:35 |
Weten...aanvoelen...maar pas als het uitgesproken wordt is het opeens ''echt''. Wonderzacht droef-mooi je gedicht. Bemoedigend knufke, Dasje ;o) |
|
Windwhisper: | Maandag, januari 12, 2009 07:11 |
verdrietig en zo voelt het verloren aan Goede morgen Froukje lieve groet Cobie kuzzz |
|
trucker klaas: | Maandag, januari 12, 2009 03:46 |
waarheid geeft klaarheid eenmaal aan de openbaarheid maar het wordt er niet altijd beter van sterkte ,klaas |
|
Werner Domroese: | Maandag, januari 12, 2009 03:03 |
Voelt zeer verdrietig, wel graag gelezen, schrale troost misschien, steek je graag ''n hart onder de riem. | |
ela: | Maandag, januari 12, 2009 00:52 |
Mooi, is dit het vervolg van het gedicht van Samara? ela |
|
Peter van Tiel: | Maandag, januari 12, 2009 00:31 |
Uit jouw weinige woorden straalt veel droefheid. Sterkte meid. Slaap lekker. Liefs, Peter. |
|
Auteur: Froukje Vos | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 januari 2009 | ||
Thema's: |