Ongezegd
Zo gewoon als je aanwezigheid mij was, zo stil is het nu
je ging weg zonder iets te zeggen, en kwam niet terug
Ik dool door lege kamers, laat herinneringen echoën
en fluister onhoorbaar zacht je geheimen voor me heen
maar ik zeg niets, geen woord
Reacties op dit gedicht
| geheime liefde: | Dinsdag, januari 13, 2009 18:42 |
| je hebt je kwetternestje toch gesproken, msn vanaaf!!! kus | |
| isolina: | Dinsdag, januari 13, 2009 12:58 |
| woorden kunnen soms teveel zijn . zwijgen is een kracht. knuff maria (isolina) | |
| Geheimen: | Dinsdag, januari 13, 2009 11:19 |
| Je zwijgen zegt vast genoeg? | |
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||