Het is voorbij
Gebroken en in vele stukjes
Ligt er een leven op de grond
Een hart in scherven
Door de pijn die het vond
Maar het is al te laat
Langzaam dooft het licht
De allerlaatste traan gelaten
Een aangrijpend gezicht
Niets kon hem nog redden
De tijd ging voorbij
één droom blijft gered
En dat ben jij…
Reacties op dit gedicht
| Noorderlicht66: | Donderdag, januari 15, 2009 21:26 |
| Echt een droefmooi schrijven! Liefs N66 |
|
| Flyingwings: | Donderdag, januari 15, 2009 17:05 |
| Aangrijpend schrijven. Ik voel mijn eigen hart breken als ik dit lees. Raak die ene droom dan maar niet kwijt ! Liefs, k. |
|
| Windwhisper: | Donderdag, januari 15, 2009 10:26 |
| toch nog wat positiefs in de laatste zin liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Morpheüs | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||